ارتش برزیل از اختیارات داده شده به بولسونارو چشم پوشی نخواهد کرد

"رهبر! رهبر! " ده ها دانشجوی یونیفرم پوش در محوطه آکادمی نظامی Agulhas Negras، معادل برزیلی وست پوینت، شعار می دادند. مردان جوان گرد هم آمدند تا به سخنان یکی از بازدیدکنندگان ویژه، ژایر بولسونارو، که در آن زمان عضو کنگره بود، گوش دهند. بولسونارو در سال 2014، درست یک ماه پس از اینکه حزب چپگرای کارگر توانست چهارمین انتخابات ریاست جمهوری متوالی را با اختلاف کمی تضمین کند، به جمعیت گفت: «ما باید برزیل را تغییر دهیم، اینطور نیست؟ برخی در این راه خواهند مرد، اما من در سال 2018 آماده هستم، اگر خدا بخواهد، تلاش کنم این کشور را به سمت راست حرکت دهم. تشویق شدیدی به صدا درآمد.

بولسونارو، ایدئولوگ راست افراطی و خود کاپیتان سابق ارتش، به وعده خود عمل کرده است. در سال 2018، او با یک ژنرال بازنشسته صریح به عنوان نامزد خود به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد.

این همیشه یک چرخش آشکار برای سیاست و قدرتمندترین نهاد در برزیل نبود. برای سال‌ها، رهبران نظامی بولسونارو را به خاطر اقدامات بدنام نافرمانی‌اش تحقیر می‌کردند. تا سال 2014، همانطور که بازدید از آگولهاس نگار نشان می دهد، همه چیز به وضوح تغییر کرده بود. بازی مشترک قدرت، سال ها قبل از تحقق آن، از قبل در جریان بود.

بولسونارو در زمان ریاست جمهوری خود، به سرعت افسران فعال و ذخیره ارتش را به سمت های مهم غیرنظامی در دولت خود منصوب کرد - هزاران نفر بیشتر از هر رئیس جمهور منتخب دموکراتیک در تاریخ مدرن - مسئولیت بخش بزرگی از بودجه فدرال و کنترل دولت را تغییر داد. از آنجایی که بولسونارو به صبر و حوصله اش با چیزهای کوچک در دفترش معروف است - او برای مدت کوتاهی کار می کند - منتقدان دائماً در این فکر هستند که واقعاً چه کسی بر برزیل حکومت می کند: ژنرال ها یا رئیس جمهور؟

از زمان دیکتاتوری نظامی از سال 1964 تا 1985، ارتش از چنین قدرتی برخوردار نبود. ارتش از ریاست جمهوری بولسونارو به عنوان ابزاری برای بازگرداندن قدرت سیاسی با ظرافت بیشتری نسبت به گذشته استفاده کرده است، در حالی که به طور مؤثرتری از خشم عمومی محافظت می کند. در موج راست افراطی، 72 کاندیدای ارتش و پلیس در سال 2018 به سمت های ایالتی و فدرال انتخاب شدند. دو سال بعد، 859 نفر دیگر در رقابت های شهرداری برنده شدند.

مقامات نظامی به انتصابات ارشد دولتی رسیده اند. برخی از آنها در مرکز وحشیانه ترین طرح های فساد عمومی و اقدامات ضد دموکراتیک دولت بولسونارو قرار داشته اند. ارتش تاکنون از تعقیب قضایی یا حتی بررسی دقیق اجتناب کرده است، شاید به دلیل تهدیدهای پنهان کمتر کنگره و اعضای رسانه ها.

این واقعیت کاملاً در تضاد با تصویر عمومی است که بولسونارو و ارتش مدت‌هاست به‌عنوان اصلاح‌کننده فساد سیاستمداران غیرنظامی - علی‌رغم شواهد فراوانی که خلاف آن را نشان می‌دهند- پرورش داده‌اند. در انتخابات اکتبر، این تغییر در وجهه عمومی می تواند به مسئولیتی برای بولسونارو و متحدان نظامی اش تبدیل شود.

ارتش به نوبه خود اقداماتی را انجام می دهد تا اطمینان حاصل کند که قدرت تازه یافته آنها بدون توجه به اینکه چه کسی در رقابت ریاست جمهوری پیروز می شود، ادامه دارد.

ارتش پر از مزایای است

بر اساس تحلیل روزنامه Estadão، بولسونارو تا پایان دوره اول ریاست جمهوری خود حدود 5 میلیارد دلار پول جدید فدرال را به نیروهای مسلح و پلیس برزیل تزریق خواهد کرد، این مبلغ در کشوری با بودجه سالانه حدود 19 میلیارد دلار است. برای کاهش هزینه ها دفاع بالاترین بودجه اختیاری تخصیص یافته توسط هر وزارتخانه را در بودجه های 2021 و 2022 دریافت کرد.

با پیشرفت ارتش، کاهش عمیق در هزینه های فدرال در مراقبت های بهداشتی، آموزش، محیط زیست، علم، فرهنگ، کشاورزی در مقیاس کوچک، امنیت غذایی و برنامه های ضد فقر احساس می شود. با این حال، طی سه سال گذشته، نیروهای مسلح از کاهش بودجه، اصلاحات بازنشستگی و توقف دستمزدها که بر وزارتخانه‌های غیرنظامی و نیروی کار عمومی برزیل تأثیر گذاشته، در امان مانده‌اند.

برزیل بیش از مجموع شش کشور بعدی آمریکای لاتین برای ارتش خود هزینه می کند، اما با این وجود به دلیل تکیه بر تجهیزات منسوخ شناخته شده است. زیرا بیش از 83 درصد از بودجه او صرف حقوق و مزایا می شود که بیشتر آن را بابت مستمری های کلان و مزایای بازنشستگی می پردازد. بولسونارو که با وعده اصلاحات ریاضتی چشمگیر روی کار آمد، امنیت اجتماعی و حقوق بازنشستگی بخش دولتی را کاهش داد، اما ارتش مشمول سخت‌ترین اقدامات نشد. دستمزد در مشاغل نظامی حتی افزایش یافته است.

رئیس جمهور همچنین مزایایی را برای ارتقای حسن نیت در میان پلیس و سازمان های آتش نشانی، که بیشتر آنها نیروهای نظامی هستند، اعمال می کند، از جمله اعطای ترفیعات قابل توجه به برخی کارمندان.

بولسونارو بارها از لایحه‌ای حمایت کرده است، اما نتوانسته آن را تصویب کند که پیگرد قانونی اعضای پلیس و ارتش را برای جنایاتی مانند قتل دشوارتر می‌کند. در کشوری که بر اساس آمار رسمی دست کم گرفته شده، افسران در آن روزانه بیش از 17 غیرنظامی را می کشند و باندهای جنایتکار سازمان یافته به رهبری نیروهای امنیتی تهدید فزاینده ای هستند، اکنون چنین پیگردهایی به طرز شگفت آوری نادر است.

یکی از ابتکارات بلندمدت در دستور کار طرفدار جنگ بولسونارو شامل فشار برای تشویق مدارس دولتی ایالتی و محلی به "نظامی شدن" است. در ازای بودجه فدرال و حمایت لجستیکی، مدارس برنامه درسی به سبک نظامی را اتخاذ می کنند و حداقل تعداد شغل را برای پلیس و نیروهای ذخیره نظامی ایجاد می کنند که مدیریت مدرسه را نیز به عهده می گیرند. آمار ملی ناقص است، اما در ایالت پارانا، فرماندار قول داده است که حدود 10 درصد از بیش از 2000 مدرسه تحت حکومت خود را نظامی کند.

به لطف بولسونارو، برخی از افسران نظامی فعال و نیروهای ذخیره، مانند کسانی که در مدارس دولتی کار می کنند، می توانند از یک روزنه برای افزایش حقوق خود استفاده کنند. آنها اکنون می توانند حقوق یا مستمری کامل خود را دریافت کنند و در عین حال برای سایر کارهایی که در بخش دولتی انجام می دهند، حقوق کامل دریافت کنند، حتی اگر کل حقوق بیش از حد قانون اساسی برای کارمندان دولت، حدود 90000 دلار در سال باشد. در مقایسه، نیمی از کارگران برزیلی 2775 دلار، حداقل دستمزد ملی، یا کمتر در سال حقوق می گیرند.

از جمله ذینفعان این آیین نامه جدید می توان به رئیس جمهور با افزایش 6 درصدی، معاون رئیس جمهور و مقامات نظامی در پست های کابینه اشاره کرد. ژنرال ذخیره، خواکیم سیلوا، لونا است که توسط بولسونارو به رهبری پتروبراس، غول نفتی ایالت منصوب شد و تقریباً شش برابر حد نصاب درآمد دارد، واقعیتی که حتی انتقاد مردم را نیز برانگیخت.

بازی نظامی طولانی

بعید است که ارتش فقط به دلیل امتیازات پولی دوباره وارد سیاست برزیل شود. پیرو لیرنر، پروفسور مردم شناسی که دوران حرفه ای خود را صرف مطالعه نظامی کرده است، به The Intercept گفت: «این مهم است، اما همه چیز نیست. «واقعیتی که بیش از همه مرا متاثر می‌کند، تجدید ساختار دولت است، با تغییر در مقررات قانونی به منظور نزدیک‌تر کردن تصمیم‌ها به مقامات نظامی.

آنا پنیدو، محقق دفاعی در دانشگاه دولتی سائوپائولو، با این موضوع موافق است. او گفت: بسیاری از تحلیلگران این احتمال را مطرح می کنند که چیزی شبیه به وضعیت عمیق ایالات متحده در برزیل ایجاد شده است.

هر دو کارشناس به دفتر امنیت نهادی یا GSI اشاره می کنند، یک نهاد در سطح کابینه که توسط یک افسر نظامی با مسئولیت هایی از خدمت به عنوان مشاور امنیت ملی رئیس جمهور تا نظارت مستقیم بر ABIN، آژانس اطلاعاتی برزیل، نظارت می شود. GSI توسط رئیس جمهور سابق دیلما روسف در سال 2015 تعطیل شد و مسئولیت های خود را به کنترل غیرنظامیان واگذار کرد، اما بلافاصله پس از استیضاح وی دوباره به کار گرفته شد.

بولسونارو ژنرال آگوستو هلنو، دستیار سابق یک ژنرال تندرو که در دوران دیکتاتوری تلاش کرد کاخ را سرنگون کند، مسئول GSI قرار داد. هلنو بخشی از یک گروه نخبه از ژنرال‌هایی بود که در طول مبارزات انتخاباتی 2018 به بولسونارو مشاوره می‌دادند و در طول سال‌ها مبارزه و دسیسه، صدایی تأثیرگذار در حلقه داخلی رئیس‌جمهور باقی ماندند. او به نوبه خود، با گسترش آژانس برای جمع آوری اطلاعات سیاسی و جامع تر و استقرار جاسوسان ABIN برای نفوذ به وزارتخانه های مهم، به طور قابل توجهی اختیارات GSI را گسترش داد.

پنیدو گفت: «این یک پروژه زیرزمینی تری است که در زمان دولت بولسونارو ساخته می‌شود و بدون توجه به اینکه چه کسی در انتخابات پیروز می‌شود، توانایی ادامه تأثیرگذاری بر دولت را خواهد داشت».

با تاریک شدن آینده سیاسی بولسونارو، یافتن راهی برای ماندن در قدرت برای ارتش اهمیت فزاینده ای پیدا می کند. پنیدو به ژنرال ها گفت: "فکر نمی کنم آنها بولسونارو را آنطور که هست دوست داشته باشند." لوئیس ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس جمهور سابق، سیاستمدار حزب کارگر که رهبری انتخابات زودهنگام را برعهده داشت، گفت: «اولویت آنها «خانواده» نظامیشان است و به هر کسی که بتواند ثابت کند در برابر لولا رقابت می کند، خواهند پیوست. پنیدو گفت، اگر جایگزینی برای لولا شکست بخورد، ارتش به انجام آنچه در توان دارد ادامه خواهد داد: "آنها در حال انجام محاسبات سیاسی هستند تا سعی کنند در موقعیت های مهم قدرت باقی بمانند یا حداقل در بهترین شرایط ممکن مذاکره کنند."

لیرنر معتقد است که ارتش در دوران بولسونارو آنقدر دسترسی به قدرت داشته است - کنترل دستگاه اطلاعاتی و استقرار مقامات دولتی - که ممکن است رهبری آن بتواند بدون توجه به اینکه چه کسی به قدرت برسد، قدرت را در دست بگیرد. او گفت: «آنها حجم عظیمی از اطلاعات را جمع آوری کرده اند که می تواند تقریباً همه را در سیاست به خطر بیندازد.