آنچه که ما می توانند یاد بگیرند از برخورد با هنر پروژه های

در دهه 1930 به عنوان بخشی از فرانکلین روزولت جدید مقابله و آثار آن پیشرفت دولت تلاش دولت فدرال استخدام بیش از 10 ، 000 هنرمندان برای ایجاد آثار هنری در سراسر کشور در طیف گسترده ای از اشکال — نقاشی های دیواری, تئاتر, هنرهای زیبا, موسیقی, نوشتن, طراحی, و بیشتر. این بخشی از یک طرح محرک اقتصادی برای یک کشور وضعیتی وخیم از رکود گسترده فقر و بیکاری بالا است.

اما آن را نیز بسیار بیشتر از آن است. ساندویچ بین جنگ جهانی هنر پروژه های نظارت WPA — که شامل پروژه هنر فدرال (با تمرکز بر هنرهای زیبا) و همچنین طرح های در رشته های دیگر — قرار بود برای کمک به ایالات متحده خود را توسعه سبک متفاوت از هنر ساخت. این به ویژه مهم در این میان یک لحظه تاریخی که در آن جزر و مد رو به افزایش از ناسیونالیسم در دیگر نقاط جهان منجر شد دولت (اجرا شده توسط آمار و ارقام مانند استالین و هیتلر) برای هدایت و کنترل آثار هنری است که پروژه خود را در چارچوب ایدئولوژیک به شهروندان خود و جهان است.

گتی ایماژ

بسیاری از WPA هنرمندان مانند Dorothea Lange, Jackson Pollock, Walker Evans, آرون داگلاس یعقوب لارنس و هزاران نفر دیگر تولید کار یاد است که قطاری از تجربه آمریکا در آن زمان است. دیگران ساخته شده کمتر کار معروف است که با این وجود بخشی از زندگی جامعه از WPA را تمرکز بر ایجاد کار و هنر و تقویت هنر آموزش و پرورش سراسر کشور.

در برخی از راه 2020 احساس می کند بسیاری مانند سال 1935 آمریکا — بیکاری بالا و رکود اقتصادی بافندگی وجود دارد و یک نیاز برای جوامع به جلو و با هم. و در نتیجه من کنجکاو در مورد چگونه پروژه هنر فدرال و سایر طرح های مشابه کار کرده چه نوع محدودیت و آزادی هنرمندان بود و این که آیا چنین برنامه ای کار می کنند ممکن است امروز. بنابراین من به نام جودی Patterson the Roy Lichtenstein صندلی از تاریخ هنر و دانشیار در دانشگاه ایالتی اوهایو به درخواست. پترسون نویسنده کتاب آینده مدرنیسم برای توده ها: نقاشان سیاست ها و نقاشی های دیواری در دهه 1930 در نیویورک از انتشارات دانشگاه ییل و مطالعات تعامل هنر و سیاست در 20 قرن هنر آمریکا. ما صحبت در مورد ریشه های WPA برنامه هنر نقش هنر های عمومی و چگونه تغییر ایده های در مورد هدف و معنای هنر ممکن است هر گونه تلاش برای شروع یک جدید فدرال هنر برنامه امروز.

Alissa Wilkinson

چگونه پروژه هنر فدرال و مرتبط با پروژه های هنر آمد ؟

جودی پترسون

یک چیز به یاد داشته باشید این است که پروژه هنر فدرال بخشی از یک مقدار بزرگتر و گسترده تر ابتکار: از WPA, آثار پیشرفت دولت بود که بسیار قابل مشاهده پروژه — پمپ-بتونه کاری نگه داشتن بیکار [کار] حفظ مهارت های خود را با قرار دادن آنها را به کار. این شامل همه چیز مانند ساخت سدها و پل ها و جاده ها.

چه منحصر به فرد در مورد روزولت چشم انداز او شامل فرهنگ در آن مقررات. که هنر بخشی از یک مقدار بزرگتر قرارداد جدید برای آمریکا — یک عهد به "فراوان زندگی" او نگه داشته و تاکید کرد در بحبوحه رکود بزرگ — واقعا کلیدی است.

پروژه هنر فدرال بخشی از چیزی به نام فدرال یکی که تا به حال پروژه نه فقط برای هنرهای زیبا اما همچنین برای تئاتر برای نوشتن موسیقی. وجود دارد یک طراحی شاخص. آن را یکی از جنبه های واقعا متنوع و گسترده نوع پروژه می باشد.

یکی دیگر از چیزی است که مهم است به یاد داشته باشید: تولید هنر, هنر, پذیرش, مخاطبان, حمایت, گالری موزه ها — همه که واقعا بوده است و محور در یک تعداد انگشت شماری از مراکز شهری مثل نیویورک و لس آنجلس به عنوان آن را همچنان به امروز است. پروژه هنر فدرال صورت گرفت در کل کشور به عنوان بخشی از این پروژه است. آن را به ارمغان آورد نمایشگاه مراکز آموزشی و درس هنر در سراسر مناطق که تا به حال نشده است به خوبی خدمت کرده و به جوامع است که تا به حال بسیار محروم شده است از فرهنگ.

بنابراین علاوه بر سفر نمایشگاه ها یکی از جنبه های کلیدی از پروژه هنر فدرال بود و جامعه هنر مراکز. در جوامع مانند هارلم یا سمت جنوب شیکاگو, فرصت بی سابقه ای را باز کرد تا برای هنرمندان آمریکایی آفریقایی. ما حتی نمی باید یک برنامه می خواهم که امروز.

تا آنجا که پیدایش آن وجود دارد سه چیز در ذهن نگه دارید.

برای اولین بار است که [امروز] ما ممکن است به خوبی در رسیدن به سطح اشتغال دیده نشده از 1930s و یا حتی بدتر از '30s. در '30s دولت آن را دیدم به عنوان یک تعهد بخشی از وظیفه خود برای ارائه به هنرمندان نیاز با حمایت اقتصادی. به طوری که آنها به سفارش آنها را به تولید ، که تعهد چیزی است که ما قطعا نمی بینم در دولت فعلی است.

علاوه بر آن وجود دارد بسیار قابل مشاهده سابقه برای این در مکزیک است. دولت مکزیک در پشت مکزیکی دیواری جنبش بودجه آن و حمایت از آن برای سال های بسیاری است. بسیار از آن روحیه و تقویت ملت-ساختمان نوع ابتکار است. پس از انقلاب مکزیک, مکزیک نیاز به پیدا کردن یک راه برای ایجاد یک تاریخ مشترک; در طول 1930s دولت آمریکا دیدم سود در فرهنگ توانایی نه فقط ایجاد و کمک به توسعه جامعه هویت اما به ملی هویت — واقعا هنر آمریکا.

که مربوط به سیاسی شدن هنر در سطح بین المللی در طول دوره. ما شاهد انواع مختلف متحده از کشورهای کمونیست و فاشیست متحده آمریکا دموکراتیک متحده با استفاده از هنر به عنوان یک راه برای ایجاد اجماع ساخت برای حمایت از سیاست های خود و ایجاد خود را پلت فرم سیاسی و از نظر جامعه قابل مشاهده به گسترده و متنوع مخاطب انبوه است. وجود یک علاقه واقعی در پوپولیسم در سراسر طیف سیاسی در آن زمان بود. روزولت و جدید معامله شد پرتاب بسیاری خود را با کشورهای دیگر بودند که بسیار انجام همان چیزی اما به های مختلف به پایان می رسد.

Alissa Wilkinson

پس چگونه آنها را انتخاب کنید که هنرمندان برای استخدام ؟

جودی پترسون

بنابراین در اینجا دوباره, این واقعا مهم است برای افتراق بین پروژه هنر فدرال و آنچه شناخته شده به عنوان خزانه بخش از هنرهای زیبا و بود که خیلی بیشتر در مورد استخدام شناخته شده و تاسیس هنرمندانی که می تواند تولید "کیفیت آثار هنری." بنابراین وجود دارد رقابت برای بخش خزانه داری و بسیاری از کسانی که در هنر — نقاشی های دیواری و مجسمه بودن قابل رویت ترین — قرار داده شد و به ساختمان های فدرال.

در شرایط گسترده تر دستور از پروژه هنر فدرال بود که یک پروژه امداد. بود که در مورد ارائه کار برای بیکاران هنرمندان. آن را به معنی آزمایش و آن را وابسته به مهارت های فنی و کیفیت. البته که علاقه به زیبایی شناسی و سبک است. اما آن را بسیار باز به سبکی تنوع.

وجود دارد تنها دو هشدارهای: شما نمی تواند تولید برهنه و شما می توانید از آدرس مسائل سیاسی در یک راه مستقیم. خط بین هنر و تبلیغ واقعا کثیف, اما شما نمی تواند آشکار آدرس مسائل سیاسی و یا تولید مرد.

هیچ چیز کامل نیست بنابراین وجود برخی مسائل در اطراف آزادی بیان و سانسور. پروژه هنر فدرال شاغل بیش از 10 ، 000 هنرمندان سراسر کشور و به دنبال هنر را به گسترده ترین مکان ممکن است. بنابراین کسانی که با این نسخهها کار شد که مجموعه ای از مردم آمریکا تا به حال برای قرار دادن در مجموعه های عمومی — بیمارستان ها و مدارس و ادارات پست پروژه های مسکن است که مرتب کردن بر اساس چیزی که — حصول اطمینان از آنها بخشی از جوامع است.

که بسیار متفاوت بود از خزانه داری بخش هنرمندان در زمان بسیاری از مسائل را با بیشتر نخبگان سیاست های خزانه داری.

Alissa Wilkinson

فکر کردن در مورد این از جایی که ما نشسته در 2020, من زده چه یک جهان متفاوت 1930s به نظر می رسد شده اند. آن را سخت به تصور کنید در یک جهان که در آن شما می توانید استخدام 10,000 هنرمندان به آنها آزادی هنری به آنها بگویید به آدرس مسائل سیاسی و فرض کنیم که یک چیز است که حتی ممکن است. امروز بیشتر از همه چیز مجبور شده است از طریق سیاسی لنز که ما معمولا به معنای حزبی. وجود جنگ در آن زمان ،

جودی پترسون

آن را به عنوان اگر آن را فقط پذیرفته شده; که فرض کنید از بالا به پایین ، بسیاری از سود و منافع حاصل از پروژه هنر فدرال در آمد از طریق این سازمان از هنرمندان از طریق مثلا هنرمندان اتحادیه. توانایی خود را به هنوز هم درگیر انواع سبک ها و انواع موضوع چیزی بود که آنها برای مبارزه و دفاع. به خصوص به عنوان شما می توانید تصور کنید که در این صورت از هیتلر "انحطاط هنر" خود را تکمیل تضاد به مدرنیسم است. این همان چیزی که با استالین پس از سال 1934 زمانی که تنها رئالیسم سوسیالیستی بود تحریم شکل از هنر است.

هنرمندان خود را حفظ آژانس به این معنا که قادر به ایجاد روایات و یا استفاده از فرم ها و سبک ها که نمی شد آشکارا سیاسی در طبیعت است. بنابراین شما نمی تواند در تعامل سیاسی حزبی پیکرنگاری و تصاویر, اما, البته, هنرمندان درک در راه است که شاید نمی, به عنوان صریح در حال حاضر که همه هنر است که ریشه در اجتماعی و اقتصادی و تاریخی را تجربه کنند. تمام هنر و حتی بیشتر به ظاهر انتزاعی و غیر عینی در کار است که هنوز هم ایدئولوژیک. و این بود که فهمیدم در راه است که من فکر نمی کنم ما لزوما به عنوان صریح [امروز].

تمام هنر سیاسی است و آنها این را می دانستند که به معنی شما لازم نیست به یک آشکار بیانیه به درک که آن را به حال به معنی درون جوامع و برای مخاطبان مختلف. سبک, شکل, رنگ, پیکربندی — همه اینها بخشی از لحظه ای که در آن است که هنر تولید شد و دریافت. هنرمندان قابل درک است که در شیوه های واقعا جالب و زیادی وجود داشت از پایین به بالا توانایی برای ایجاد خلاقیت استفاده از این تنگی که در محل اطراف نیست-آشکار سیاست و هیچ درآورد.

Martha Holmes/زندگی مجموعه عکس/گتی ایماژ

Alissa Wilkinson

بنابراین در این زمان هنرمندان و بهره مندی از گرفتن پرداخت می شود و داشتن اشتغال در یک زمان بسیار بالا و بیکاری است. وجود دارد مزایای اضافی برای آنها ؟ و چگونه جوامع پاسخ بودند که ناگهان با دیدن این هجوم هنر ؟

جودی پترسون

بله هنرمندان قادر به کار است. به آنها داده می شود فضاهای استودیو, مواد, دستمزد زندگی می کنند — اما آنها تا به حال یک مخاطبکه واقعا کلیدی است.

هنر بخشی از یک گفت و گو. شما اغلب مجبور به کار در استودیو و یا در یک گالری و یا آویزان بالا کسی گچ بری دور بخاری, اما آن را ندارد پذیرش عمومی. این آثار تا به حال ساخته شده است در انتظار است که آنها می خواهم که یک مخاطب. آنها رفتن به بیرون به فضاهای عمومی. که واقعا مهم بود.

نیز وجود دارد یک حس اجتماعی. هنرمندان اغلب نشست هم نه فقط در برخی از فضاهای شده است که مجموعه ای در نظر استودیو و جمع آوری حقوق اما در جلسات اتحادیه. وجود دارد در صحنه های اجتماعی. هنرمندان حذف شدند از انزوا و بیگانگی از ivory tower معاشرت و تعامل داشتن بحث.

برای مثال شناخته شده نیویورک مدرسه هنرمند Willem de Kooning اشاره کرده است در وقت و زمان دوباره که [بخشی از] WPA هنر پروژه شد اولین بار است که او قادر به فکر می کنم از خود را به عنوان یک هنرمند. آن را یک سرگرمی است. آن چیزی است که او در اوقات فراغت خود — از آنجا که البته هنرمندان همیشه برای انجام کارهای دیگر آنها همیشه شغل های دیگر تا به حال به تدریس است. در حال حاضر ما می تواند فکر می کنم از این هنرمند به عنوان یک کارگر به عنوان یک حرفه ای و به عنوان کسی که قادر به ایجاد یک مهم و قابل توجهی را برای زندگی در آمریکا است.

که همیشه مورد در حال حاضر. هنرمندان اغلب مبارزه با شناسایی خود را به عنوان مثل و شناسایی و پشتیبانی می کند و اذعان کرد که چنین است.

Alissa Wilkinson

راست. آن را احساس می کند مانند این روشی نیست که آمریکایی ها فکر می کنم در مورد "بهره وری". هنر نیست مولد مگر آن باعث می شود مقدار زیادی از پول مانند فیلم های هالیوودی و یا تزئینی است در برخی از راه. اغلب هنر برای اولین بار در خرد کردن بلوک از بودجه از آنجا که آنها "فوق العاده است." اما آن است که راه همه جا در جهان است. می شود آن را عادلانه می گویند که در 1930s ما شاهد هنر در راه است که ما ممکن است دانشیار در حال حاضر با بیشتر از یک چارچوب اروپا? و این بود که بخشی از یک زنجیره از آمریکا فکر و یا آن را غیر معمول حاضر ؟

جودی پترسون

آن را غیر معمول است. چه جدید در مقابله فعال نه تنها از نظر فصاحت و بلاغت بلکه در شرایط واقعی بودجه بود جایگزین اقتصاد هنر. آن را منتقل اجتماعی و اقتصادی پایگاه فرهنگ و دور از بازار رانده لوکس کالا.

هنر قبل از معامله جدید — و با چند استثنا پس از معامله جدید — تکیه خصوصی حمایت و انسان دوستی از ثروتمند و نخبگان نهاد: گالری ها و موزه ها و نمایندگی ها. وجود دارد یک تحول اساسی در اقتصاد و اجتماعی درک ارزش هنر است. نبود لوکس خوب است. آن دیده می شد به عنوان یک بخش ضروری از چه تشکیل یک دموکراسی است.

هنر برای روزولت و جدید, نمایندگی مجاز دیده می شد به عنوان یک جزء اساسی از یک واقعا دموکراتیک جامعه است. دموکراسی نمی تواند تماس خود را به عنوان چنین بدون هنر و موسیقی و تئاتر و شعر و نوشته, طراحی, عکاسی, فیلم.

بنابراین برای روزولت این بود زندگی به سبک آمریکایی, این غنای تجربه و دسترسی به فرهنگ شد این نوع از دموکراسی که او پرورش. البته پروژه هنر فدرال خود را آغاز کرد و در حدود سال 1935 و فعالیت خود را منعقد شد توسط 1943 زمانی که ما معطوف به جنگ اقتصاد است.

در سال 1970 از 1973 تا 1980 یکی دیگر از ابتکار عمل به خود جلب کرد و با الهام از جدید توافق جامع آموزش و اشتغال عمل می کنند. آن را امضا و به قانون توسط ریچارد نیکسون و آن را طراحی شده به طور خاص برای هنرمندان — آن بخش از ابتکار گسترده تر — اما آن را به پایان رسید تا استخدام و حمایت از بیش از 10 ، 000 هنرمندان بود که در برابر پروژه هنر فدرال. آن را به طول انجامید از طریق دو دولت جمهوری خواه و یک دولت دموکراتیک و وجود را تقریبا به همان اندازه تاکید بر این که به عنوان یک تاریخی مورد مطالعه است. آن است که اغلب نادیده گرفته شده است. اما بدیهی است که در زمان در هیئت مدیره برخی از درس و میراث از پروژه هنر فدرال. و مهم بود که در شرایط کار جامعه که آن را در پرورش ایده دموکراسی از فرهنگ است. آن را محدود به چند مراکز شهری اما نعوظ کشیده در سراسر کشور در جوامع است که بسیار بد در خدمت فرهنگ ،

وجود دارد [آزاد] پروژه مثل این بیش از حد. در حال حاضر بازگشت به خیابان کمپین با هدف ایجاد 1,000 نقاشی های دیواری توسط 1,000 هنرمندان در 100 شهرستانها در دیوار است که ارائه شده توسط کسب و کار و صاحبان املاک. آنها اذعان دارند که آنها به دنبال بازگشت به عنوان مثال از معامله جدید — و البته عمومی نقاشی های دیواری همیشه قابل رویت ترین طرح های. که رفتن به طور مستقیم به فلسفه زیر بنای جدید معامله شد که جان دیویی را هنر به عنوان تجربه. آن را در سال 1934 منتشر شد و واقعا به چگونگی تاثیر فرهنگ در آغوش گرفت و با درگیر و پشتیبانی در طول '30s. و این اتفاق می افتد در حال حاضر!

من فکر نمی کنم در آب و هوای فعلی ما همیشه می تواند تکرار قرارداد جدید پروژه هنر فدرال و در برخی از راه های دیگر وجود دارد که مطلوب تر خواهد بود.

من نشان می دهد که شاید در میان مشکلات کلیدی است که ما را با هر گونه تناسخ در جسم تازه از قرارداد جدید در حال حاضر زمینه — گذشته از این تضاد از مغلوب ساختن پیشی جستن دولت نسبت به فرهنگ این است که ما, معاصر, مفهوم, هنر بسیار متفاوت از آنچه در آن بود در دهه 1930 ، ما فوق العاده پیچیده تر ایده از آنچه به منزله "عمومی" در حال حاضر. مفهوم "مردم" در شرایط برابری نژادی, جنسی, جنسیت و قومیت همه از این نوع از همه چیز که اتفاق می افتند.

و ما باید به مراتب بیشتر رقابت مفهوم "دولت" دولت فدرال در حال حاضر نسبت به آن زمان. برای مثال ایده مداخله فدرال کاملا ناخواسته توسط هر جمهوریخواه دولت. هنر دیده می شود به عنوان یا نخبگان یا نه فقط کسب و کار از دولت به این معنا که آن چیزی است که دولت باید با درگیر.

بنابراین تلاش برای تکرار قرارداد جدید پروژه های هنر خواهد بود بسیار دشوار است. اما تحول اساسی اجتماعی و اقتصادی چهره هنر هنوز خیلی رزونانس و من گمان می کنم که چرا ما با داشتن این گفتگو. این ایده از یک مطلب عمومی مواجه هنر و یک مفهوم گسترده تر از آنچه که "هنر" و چه "مردم" هستند باقی می ماند فوق العاده جذاب است.

من فکر می کنم که هر گونه تلاش است که ما را به بازبینی تاریخچه لزوما و به طور قابل توجهی باید برای تبدیل شدن به یک تفسیر معاصر مشکلات نیز هست. بنابراین قطعا این چیزی است که ما می تواند یک بیت از امید.

Alissa Wilkinson

من در صحبت با مردم در گذشته در مورد بنیاد ملی هنر و چرا از آنها حمایت سازمان وجود دارد به عنوان یک سازمان دولتی در همه. یکی از چیزهایی که مردم باید اشاره کرد به من این است که هنر ایجاد "مسیر" است که در کنار آن هنر تجارت و مردم می توانند سفر. نه بودجه آثار فردی تا آنجا که سازه ها و موسسات که در آن خلاقیت و نوآوری در هنر بین و در میان جوامع مختلف می تواند شکوفا شود. چگونه می توانم به شما فکر می کنم در مورد آن ؟ و آنچه اتفاق می افتد امروز ؟

جودی پترسون

اول من یک مورخ و نه یک دولت administrator. من همچنین باید توجه داشته باشید که من نه آمریکایی هستم; من در کانادا. وقتی که من از نظر سیاسی آمریکا و سیاست های اقتصادی من انجام آن را به عنوان یک غیر شهروندی.

اما در برخی از راه من در تلاش برای آموزش و تبدیل مفهوم که هنرمندان و چه هنری است که به منظور گسترش این ایده. در علاوه بر این به فرد ایجاد آثار هنری که قرارداد جدید بود و NEA نشانی از آنها یافت می شود راه های ساختمان و تنوع مخاطبان از طریق حرکت به مناطق مختلف با برنامه ها — برنامه های آموزشی و نمایشگاه و برنامه های. این جایی که من هستم از دیدن یک لینک به این مفهوم سفر ایجاد این فرصت ها و روزنه ها به تجربه هنر به عنوان بخشی از زندگی روزمره است. این کشت یک تعریف بسیار گسترده تر از آنچه هنر است و آنچه هنرمند می کند و یک امتیاز در میان بسیار متنوع تر و فراگیر جمعیت.

این مهم است که ما فکر می کنم هنر نه به عنوان یک ماده خنثی چیز اما به عنوان یک جامعه منابع.

Alissa Wilkinson

آن را جالب بوده است در حالی که مردم در حال cooped در خانه در طول یک بیماری همه گیر به ببینید که چگونه هنر به سرعت گرفته شده و نقش مهمی در اتصال فیزیکی جدا شده مردم یک جامعه است. من به تماشای زنده تئاتر محصولات در زوم و دیده اند که چگونه مردم به آنها پاسخ دهند و یا متوجه شده است که فیلمسازان ساخته اند که فیلم های خود را به صورت رایگان در دسترس با ایده شروع یک مکالمه و یا ایجاد یک جامعه.

جودی پترسون

بله! دقیقا همان است که. ما نیاز به فکر می کنم که تا به حال قدرت به تعریف هنر است و کسی که یک هنرمند است و واقعا در مورد آن فکر می کنم, دوباره از تر پایین به بالا دیدگاه مردمی نسبت به از بالا به پایین بازار محور یکی.

Alissa Wilkinson

آن بوده است جالب برای دیدن توزیع کنندگان قرار داده و فیلم های خود را مرتبط با مسائل مانند پلیس و نژاد و سیاه و سفید زندگی می کند توجه به جنبش های آنلاین به صورت رایگان در طول Black Lives Matter تظاهرات. آن را تقریبا به یک تغییر در ارزیابی از آنها به عنوان آثار هنری.

جودی پترسون

بله دقیقا. دوباره "ارزش" است نه هدف واقعیت است. این تعیین شده توسط مردم و برای مردم است. و به طوری که به تغییر می شود که به تصمیم می گیرید چه چیزی را با ارزش — در صورتی که یک میراث فعلی ما تجربه است که می تواند قابل توجه و واقعا خوش آمدید.

من در کلمبوس, اوهایو و از طریق تظاهرات و اعتراضات همه این تخته رفته اند. بسیاری از معابر اصلی در شهر همه سوار کردن. تقریبا بلافاصله بیشتر کلمبوس هنر شورای دیدم نیاز به ارائه پشتیبانی برای هنرمندان و فرصتی برای رسیدن به مخاطبان است که لزوما احساس خوش آمدید در یک موزه شده است. موزه ها و گالری ها بسته به هر حال, بنابراین هنر ما روبرو می شوند در حال حاضر در خیابان.

پس از مرکز شهر اعتراض بیش از 400 نفر از هنرمندان در هفته گذشته داده شده است بودجه برای رفتن رنگ و شبانه روزی. برخی از جالب ترین نقاشی دیواری نقاشی من دیده ام در خارج از مکزیک — و من همچنین زمان صرف شده در بلفاست که در آن نقاشی های دیواری هستند بخشی از تجربه روزمره هر دو از نظر زیبایی شناسی بلکه کاملا با اشاره به اظهار نظر در سیاست — ما که اتفاق می افتد. من مطمئن هستم که این اتفاق در جاهای دیگر.

این فرصت را به نوبه خود این boardings به چیزی است که می تواند تولید مکالمه و جامعه واکنش به قرار دادن هنر در سمت راست وجود دارد در هر خیابان در شهر — آن را صلح آمیز خروجی صوتی پشتیبانی برای زندگی مهم نیست و آن را به یک محل برای تفسیر اما از لحاظ زیبایی شناسی با استفاده از فرم و رنگ و شکل و ارقام و متن. که یک نوع از روش های مختلف برای به اشتراک گذاشتن دانش و اطلاعات و ایده ها.

---

پشتیبانی بورسی را توضیح روزنامه نگاری

هر روز در Vox هدف ما برای پاسخ به مهم ترین سوالات و ارائه شما و مخاطبان ما در سراسر جهان با اطلاعات است که قدرت را به صرفه جویی در زندگی می کند. ماموریت ما این شده است هرگز حیاتی تر از آن است که در این لحظه: برای توانمند سازی شما از طریق درک. Vox کار رسیدن به مردم بیشتر از همیشه اما متمایز ما با نام تجاری توضیحی روزنامه نگاری طول می کشد تا منابع — به خصوص در طول یک بیماری همه گیر و رکود اقتصادی. مالی خود را کمک خواهد تلقی نمی اهدای اما آن را قادر می سازد کارکنان ما به ادامه به ارائه مقالات رایگان, فیلم ها و پادکست ها در کیفیت و حجم که در این لحظه نیاز دارد. لطفا نظر سهم به بورسی امروز.

tinyurlis.gdclck.ruulvis.netshrtco.de