اخلاقی منطق coronavirus

یادداشت سردبیر: این مقاله برای اولین بار منتشر شده در مارس 17.

Coronavirus همه گیر است که یک بحران است که قبل از فرود اکثر مردم تا به حال زمان برای یادگیری حقایق بسیار کمتر روند و یا به درستی بافت آنها است. وجود دارد مقدار زیادی از روده واکنش های بر روی صفحه نمایش از جمله از رئیس جمهور.

و آنچه در روده واکنش های آنها هستند. چون coronavirus چنین سریع و شدید تهدید بنابراین خارج از عادی ما تجربه آن است که تحریک شدید نسخه های روزمره ما اخلاقی غرایز. آموزنده است برای بررسی این واکنش — کسانی که از هر دو مغلوب ساختن پیشی جستن و عموم مردم — به عنوان آنها برافروخته به سطح وجود دارد به عنوان درس در آنها تعبیه شده است که حمل به جلو به بسیاری از تهدیدات دیگر انسان ها هستند و به احتمال زیاد در قرن 21 است.

در اینجا یک اسپویلر: برنی ساندرز مناسب است. و یا به جای فلسفه سیاسی ساندرز صرف یک عمر دفاع از حق است. تهدیدات مانند coronavirus نیست به نادر به عنوان آنها به نظر می رسد; آنها به احتمال زیاد به دریافت کمتر نادر; و آنها را در این مورد بیشتر اجتماعی دموکراتیک شکل دولت یکی متقابل مبتنی بر مراقبت به جای صفر-مجموع رقابت است. اخلاقی منطق coronavirus اگر ما در حال حاضر توجه به آن منجر به سوسیالیسم.

برای دیدن چگونه ما وجود دارد, اجازه دهید شروع شده توسط به دنبال در محافظه کاران' پاسخ به بحران است.

بیش از چند دهه گذشته انواع گرایش — مهمترین کوچک و همگن از محافظه کار جمعیتی و افزایش سلطه محافظه کار رسانه ها را تحت فشار قرار دادند حق بیشتر و بیشتر به سمت حاشیه. به عنوان نژادی و ایدئولوژیک تنوع را کاهش افراطی ترین نسخه از محافظه کاری استبداد و دیکتاتوری شخصیت را به ميدان آمده بالا در هر دو رسانه و سیاست است. (آماندا Taub نوشت شگفت آور prescient قطعه در این بورسی در سال 2016.)

یکی از ویژگی های قابل توجه از شخصیت اقتدارگرا است که این دغدغه با خطوط روشن بین خوب/ما و بد/آنها و در نتیجه دلچسب با خلوص سابق و عفونت دومی. است که چرا احزاب جناح راست هستند تا با تمرکز بر مرزها در تاخت و تاز و تهاجم های خارجی, مهاجران و دیگران از انواع مختلف است. این که چرا آنها valorize خلوص تصور گذشته است. (ببینید کار روانشناس Jonathan Haidt برای اطلاعات بیشتر در نقش خلوص انزجار و عفونت در بازی محافظه کار اخلاقی جهان است.)

که شخصیت خود را می یابد نهایی در بیان رئیس جمهور دونالد مغلوب ساختن پیشی جستن. غرایز خود را و واکنش خدمت به مانند همیشه به عنوان یک نوع از comically اغراق آمیز کاریکاتور از نوع.

معاونت/خبرگزاری گتی ایماژ

چه تهمت واکنش نشان داده است که واقعی عفونت ویروس مشکل به استبدادی. وجود دارد که بدون آنها هیچ دیگر حداقل یک رضایت, یک, با یک چهره و یک فرهنگ بیگانه بر آنها خشم و خشونت می شود متمرکز شده است. تنها تبه کار است غیرشخصی نیروی طبیعی; هر کس با یک چهره یک قربانی آمریکا و با تمایل. در چهره یک ویروس تنها مرسوم زنانه رویکرد متقابل مراقبت مفید است.

است که برگ های این لنز که از طریق آن اقتدارگرا می بیند جهان (سلطه و تسلیم) نابینا و ابزارهای موجود به او (قربانی, خروج, قصاص و خشونت) ناتوان. هیچ کس وجود دارد برای تنبیه هیچ کس به رنج می برند. بدون که استبدادی است که به ندرت قادر به پردازش این تهدید به عنوان یک تهدید در همه. یک تهدید بدون یک دیگر مثل این است که یک طول موج از نور است که نامرئی است به او.

این پویا شده است بر روی صفحه نمایش در سراسر محافظه کار در واکنش به کوروناویروس. فوری غریزه بود به چشم پوشی و یا بی اهمیت جلوه دادن تهدید که تهمت نگه داشته انجام طولانی پس از آن روشن بود به کارشناسان (که برخی از سیاستمداران محافظه کار هنوز انجام امروز). نتیجه این است که جمهوری خواهان به مراتب کمتر احتمال دارد به درک و قدردانی از تهدید از دموکرات ها.

دوم غریزه بر روی صفحه نمایش در سراسر محافظه کار چشم انداز (و متاسفانه در سراسر جهان) است که برای پیدا کردن یک دیگر کسی برای سرزنش و اهریمن جلوه دادن. که غریزه قابل مشاهده بود در تلاش برای تغییر نام این ویروس "ووهان ویروس" یا "چینی" ویروس — چیزی است که جمهوری خواهان هنوز در حال انجام است. آن قابل مشاهده بود در فوری عجله برای متهم کردن رسانه ها با استفاده از ویروس برای صدمه زدن به مغلوب ساختن پیشی جستن. و آن قابل مشاهده است در مغلوب ساختن پیشی جستن مداوم اعتقاد است که همه چیز است به نحوی که مورد استفاده توسط دموکرات ها برای پیروزی در انتخابات.

مغلوب ساختن پیشی جستن دولت و ائتلاف در سیاست به کمک دوستان و نابود کردن دشمنان. همه می دانند که صفر-مجموع رقابت سلطه و تسلیم — و با هیچ کس به تسلط بر هیچ کس بر آنها تحمیل می مراسم ظلم به دلجویی از bloodlust از پایگاه خود آنها هستند ... شناور. آنها به سادگی نمی, اعتماد به نفس, یا صالح در بیان سازماندهی و اداره مراقبت. بسیاری از هزاران نفر از زندگی خواهد شد به احتمال زیاد از دست داده به عنوان یک نتیجه.

استبدادی شخصیت است که شامل یک نسبت بالا از محافظه کار پایه رسانه ها و رهبری سیاسی است که تنها یک بخش کوچک از کل جمعیت. بسیار شایع تر در واکنش به این ویروس شده است یک حس است که چون ما همه قربانیان غیرشخصی نیروی ما باید با هم به جلو و مراقبت از یکدیگر. به همین دلیل حتی برخی از جمهوری خواهان (هر چند نه به اندازه کافی) به نظر می رسد مایل به تصویب بسته کمک های که شامل اقدامات اضطراری مانند پرداخت مرخصی استعلاجی.

اما این بیشتر رایج اخلاقی غریزه نیز ارزش بازجویی از یک بیت.

مطالعات نشان داده اند که فقدان مراقبت های بهداشتی می کشد 45,000 آمریکایی از یک سال و تصادفات کشتن 37,000 یک سال مواد مخدر مصرف بیش از حد کشتن 70,000 یک سال است. بیماری های قلبی جان 647,000 یک سال, سرطان 599,000 و بیماری های تنفسی 160,000.

چرا این همه حال درد و رنج و مرگ منجر نمی شود, به عنوان coronavirus است به هر دو حزب خواستار کمک های مالی پرداخت مرخصی استعلاجی کار-کلاس امداد مالیاتی و فشرده علمی پژوهشی?

برای اولین بار وجود دارد برجستگی. ما توجه بیشتر به تهدیدات با تجربه در زمانی و مکانی مقیاس از زندگی روزمره ما آنهایی که ما را احساس ترین. تعداد زیادی از مرگ و میر نزدیک به خانه و بیش از یک دوره کوتاه از زمان بیشتر برجسته از مرگ و میر ناشی از گسترش بیشتر هر دو زمانی و جغرافیایی.

دوم وجود دارد ، یک ویروس است که به وضوح یک تهدید خارجی چیزی است که اتفاق می افتد به کسی که از طریق هیچ گسل از خود را. اما وجود دارد یک مشترک احساسات گاهی به صراحت بیان شده و گاهی ضمنی که بیماری های حوادث, مشاغل از دست رفته و اعتیاد ناشی از انتخاب چیزی است که مردم بر آورده خود را که آنها حداقل تا حدی مسئول است.

من فکر نمی کنم هر کدام از این ویژه خوب دلیلی برای محدود کردن غریزه ما به صورت متقابل مراقبت.

جان Taggart برای واشنگتن پست از طریق گتی ایماژ

همانطور که برای برجستگی مکانیسم های حاکم بر آن توسعه داده شد و در طول قرن ها تکامل بسیار در شرایط مختلف. آنها به خصوص شاخص های خوب در دنیای مدرن که در آن اساسی ترین تهدیدات ساختاری و افزایشی.

به عنوان مسئولیت به من نوشت: در یک قطعه در شانس خیلی بیشتر از آنچه اتفاق می افتد در زندگی ما — هویت و رفتارهای ما اتخاذ خطرات ما چهره مصمم است توسط نیروهای خارج از کنترل ما از ما به خصوص "ما" که شامل ممتاز و خوبی کردن (خوش شانس) بود و به اعتراف.

یک مادر تنها که کار می کند با دستمزد کم کار در یک رستوران و گذاشته چرا که او به صرف زمان در خانه با یک کودک است که آنفولانزا است خیلی بیشتر مسئول اورژانس که زده زندگی خود را از او خواهد بود که رشته در خانه توسط یک ویروس است. نوجوان متولد و بزرگ شده در اطراف مواد مخدر که می یابد خود را با اعتیاد توسط سن 18 را انتخاب کنید نه جایی که او به دنیا آمد و یا چگونه او مطرح شد و بیش از هر او ممکن است را انتخاب کنید زده می شود توسط یک ویروس.

در سراسر امریکا میلیون ها نفر از مردم زندگی می کنند در precarity یک گام جلوتر از تباهی مالی با زندگی است که می تواند طرح میتوانست یک شبه بهداشتی و یا اشتغال پیچ و تاب و به طور کامل خارج از کنترل خود. زبان استعاره این کشور پر است از ویروس ها — فقر, فقیر, سلامت, مراقبت از نابرابری سیستماتیک تبعیض تنهایی و انزوا — که آلوده کردن قربانیان بی گناه هر روز توسط هزاران نفر. کسانی که قربانیان سزاوار مراقبت به عنوان به خوبی و نه churlish, اخلاقی "به معنای آزمایش" مراقبت. فقط مراقبت به اندازه کافی برای به دست آوردن و به یک زندگی از کرامت است.

ما دیده ایم با coronavirus که ما بیشتر clannish اقتدارگرا مهاجم غرایز را تنها ما را دچار مشکل عمیق تر و غرایز ما متقابل مراقبت هستند و تنها راه ما در حال رفتن برای به حداقل رساندن درد و رنج است. هر دو از کسانی که درس باید به گسترش به بسیاری از دیگر تهدیدات رو به آمریکایی ها است.

آنچه می خواهم که نگاه در عمل ؟ بیایید بپرسید برنی ساندرز.

به عنوان همکاران من مت Yglesias و زاک Beauchamp نوشته اند تفاوت بین بایدن در پاسخ به کروناویروس و ساندرز بود که بایدن رفتار آن را مانند یک مشکل مدیریت در حالی که ساندرز ساخته شده صریح اتصال به سوسیال دموکراسی.

برای روشن بایدن سخنرانی ویروس بود بی نهایت بهتر از هر چیزی مغلوب ساختن پیشی جستن ، صالح در پاسخ به این ویروس هدایت شده توسط کارشناسان و بهترین درک علمی, مهم است, مهم نیست که بزرگتر ایدئولوژیک وضع دولت.

و بایدن ممکن است بهترین از آن سیاسی است. به عنوان الیزابت وارن درک ما در حال تجربه یک بحران اعتماد و ساده, حکومت داری خوب است که اولین گام در بازگرداندن اعتماد دارند. آرام و شایستگی ممکن است آنچه رای دهندگان می خواهند بیش از هر چیز دیگری در حال حاضر — و آنها فقط ممکن است آن را بیشتر می خواهم پس از چند ماه دیگر از هرج و مرج و درد و رنج.

اما در شایستگی های بزرگتر سوال ساندرز مناسب است. یک پاسخ به این ویروس کافی است. "به امید خدا این بحران در حال رفتن برای پایان دادن به او گفت:" در ماه مارس بحث است. "و ما قصد داریم به توسعه اقتصاد است که در آن نیمی از مردم ما زندگی چک چک و تلاش برای قرار دادن مواد غذایی بر روی میز است."

ماریو تاما/گتی ایماژ

در دنیای قرن 21 به وعده های پر سر و صدا, پر از, سیستمیک, افزایشی خطرات تشدید تغییرات آب و هوایی از جمله نه تنها از سطح دریا افزایش مهاجرت و منابع درگیری بلکه بیشتر بیماری های همه گیر. اقتصادی و فن آوری انتقال لازم برای جلوگیری از بدترین تغییرات آب و هوا را به خود علت منطقه ای دررفتگی. (در نتیجه سبز معامله جدید است.)

بزرگ و مخرب نیروهای در حال چرخش در سراسر ایالات متحده در حال حاضر و برای آینده قابل پیش بینی و آنها در حال رفتن به آشکار در بیشتر بحران و اختلال بیشتر عادی آمریکایی پرتاب شده توسط نیروهای خارج از کنترل خود.

همه ما باید قایقرانی از طریق این متغیر و ناشناخته آب است هر یک از دیگر. ما هرگز نمی تواند از طریق آن با تقسیم و حمله به یکی دیگر; ما در آن با هم. نقطه تمام از دموکراسی اجتماعی: جهانی بهداشت جهانی منافع عمومی مناسب و معقول دستمزد و مسکن با بودجه عمومی انتخابات مشارکت شهروندان در شرکت تخته و سیاست است. اجتماعی دموکراسی ایجاد یک قوی بخش عمومی به دلیل گه اتفاق می افتد و هنگامی که آن را ندارد, مردم نیاز به کمک.

که یک ایده قدیمی — برای دموکرات ها این آثار را به حداقل FDR — اما آن را می شود بیشتر مربوط با گذشت هر سال است. Coronavirus است یک یادآوری از ما شکنندگی و وابستگی متقابل چگونه اعتماد لازم و همکاری برای بقای ما. این یک یادآوری است که در قرن 21 تهدید blustering قلدر جهان قفل شده است و در مجموع صفر در تلاش برای تسلط بدتر از بی فایده است. آنها چرخش هر فاجعه را بیشتر فاجعه است.

در نهایت این یک یادآوری است که باقی مانده و موفق در قرن جلوتر به معنای ایجاد اعتماد اجتماعی و قوی و نهادهای عمومی که لازم است برای محافظت از هر کس از ویروس ها آمده است. Coronavirus است که در حال حاضر در حال چرخش به یک تراژدی; از آن خواهد شد یک فاجعه بزرگتر اگر ما آموخت که هیچ چیز از آن.