داستان خانوادگی کمالا هریس پرتره واقعی از بزرگی آمریکا

سن. کمالا هریس اولین زن سیاه پوست در یک بلیط ریاست جمهوری است، و اولین آمریکایی هندی از هر جنسیتی در این نقش است. او به صراحت به عنوان یک نامزد معاونت ریاست جمهوری در میان بحث و جدّی دربارهٔ جاه طلبی آشکار او برای به کار کردن در دفتر بیضی انتخاب شد - او تنها عضو تیم جو بایدن نیست بلکه می تواند به عنوان جانشین سیاسی خود و در نهایت اولین رئیس جمهور زن نیز خدمت کند.

اما هریس جنبه دیگری از هویت خود را با رسن خاصی در این لحظه دارد، به عنوان دختر دو مهاجر - یکی از هند و دیگری از جامائیکا - که برای تحصیل به آمریکا سفر کرده و زندگی خود را در اینجا ساخته است.

پدر و مادرش مطمئنا ً در دده ۱۹۶۰ وقتی تصمیم گرفتند تحصیلات تکمیلی را در دانشگاه کالیفرنیا برکلی دنبال کنند، از مشکلات نژادی آمریکا کور نبودند و قطعاً به محض ورود به این دانشگاه بی تفاوت نبودند. در واقع، والدینش از طریق مشارکت در فعالیت های حقوق مدنی در برکلی با هم ملاقات کرده اند. با این وجود، آنها می خواستند به آمریکا بیایند، و آنها برای خود به خوبی کار می کنند - هر دو در کسب دکترا، و یکی در نهایت فرود به عنوان یک دانشمند در آزمایشگاه ملی معتبر لارنس برکلی و دیگری به عنوان استاد اقتصاد در دانشگاه استنفورد به همان اندازه معتبر است. دختر آنها در حال حاضر شانس مورد علاقه برای تبدیل شدن به معاون بعدی رئیس جمهور ایالات متحده است و به طور منطقی به احتمال زیاد به خود رئیس جمهور روزی.

شيامالا گوپالان و دونالد هریس ممکن است موفقيت غيرمعمولي پيدا کرده باشند، اما داستان ورود، آموزش و تحرک بين نسلي يک موفقيت آشناست. و به صورت عمیق، داستان هایی مثل آنها، بزرگی آمریکا هستند. کشوری است که مردم صدها سال است که از سراسر جهان به آن گله کرده اند و زندگی خود و ملت را بالا می برند.

این بعد آمریکاست که دونالد ترامپ را به طور خالص ترین رد و انکار می کند. موفقیت او در سیاست، هم از بزرگی آمریکا به لحاظ خودش کم رنگ شده و هم آگاهی از گوشه های تاریک تر زندگی آمریکا را بالا گرفته است. وسوسه انگیز است که بپذیریم که دید تاریک و پیچ خورده ترامپ از آمریکا، چشم انداز اصیل است.

داستان هریس و داستان خانواده اش واقعی است. مردم بزرگ به این کشور می ایند و اتفاقات بزرگی اینجا می افتد. و انتخاب او فرصتی است برای گفتن داستان های مردم و سیاست هایی که آمریکا را بزرگ کرده است.

دونالد ترامپ مدت ها قبل از اینکه وارد سیاست شود، مشهور بود که با گسترش تئوری های توطئه نژادپرستانه دربارهٔ پدر و مادر باراک اوباما به آن ها مخاطره آمیز بود. اما اگر اوباما- bashing او را قهرمان به رتبه و فایل جمهوری خواهان، آنچه او را احساس جسارت که با آن او نزول است که برج ترامپ پله برقی به شکایت که مکزیک "ارسال" تجاوزگران و قتل در سراسر مرز بود.

این انرژی ضد مهاجر گرانروی یرای برد های اولیه اش را به دست می گرفت و به او کمک می کرد تا آرای عمومی انتخابات بسیاری از سفیدپوستان تحصیل کرده غیردانشگاهی و سکولار را که برای ال جور و جان کری و اوباما رای داده اند را به دست بگیرد.

ضد مهاجر زال شده است از طریق خط دولت خود را عمده. برای مشخص کردن ترامپ به عنوان یک رهبر یک اداره ریاست جمهوری، شما باید با این واقعیت شروع کنید که او به نظر می رسد تا حد زیادی بی علاقه به سیاست و در اختیار داشتن هیچ محکومیت واقعی فراتر از پیگیری منافع شخصی است.

اما مهاجرت یک استثنای عمده است. در مهاجرت او تغییرات گسترده سیاست را وضع کرده است - حتی فراتر از حرکت های شناخته شده خود را از شکار بودجه ساخت و ساز نظامی برای ساخت دیوار خود و یا جدا کردن کودکان پناهندگی از پدر و مادر خود.

توجه داشته باشید که همه اینها مربوط به مهاجرت قانونی است نه «اجرای قانون». ترامپ و تیمش این نظر را می بیند که تمایل خارجی ها به حرکت در اینجا باید با سوء ظن مشاهده شود. او می خواهد دسته های کامل مهاجران رد شده و دیگران را به بررسی بسیار تنگ تر.

و کج ضد مهاجر بخشی و بسته ای از یک دیدگاه تیره تر از آمریکا است. هنگامی که ترامپ در مورد "گرفتن نفت" صحبت می کند، با ناتو به عنوان یک راکت حفاظتی رفتار می کند، یا به صراحت به فروش اسلحه به عنوان هدف اصلی اتحاد آمریکا و عربستان اشاره می کند، او به نظر می رسه که او تصویر خود را از ایالات متحده از خشم قدیمی در برابر آهنگ های ماشین در حالی که به یک نوع گرفتن نقطه کاملا عقب افتاده است.