جو بایدن شما را دوست دارد

مدت هاست که کلیشه ای است که رای دهندگان بر اساس میل شان در مورد سیاستمداران قضاوت می کنند. حقیقتی برای آن وجود دارد، اما در تجربه من، سوال عمیق تر این نیست که رای دهندگان چقدر یک سیاستمدار را دوست دارند، بلکه این است که آیا آنها معتقدند که یک سیاستمدار آنها را دوست دارد یا نه.

کاریزمای کافی در جهان وجود ندارد که شما را نجات دهد یک بار یک بخش از مردم فکر می کنند شما آنها را در تحقیر نگه دارید. آسیب رسان ترین گافه ها زمانی مطرح می شوند که یک سیاستمدار به عمد یا اتفاقی توهین می کند، بخش از رای دهندگان - اظهار نظر باراک اوباما مبنی بر تلخ شدن رای دهندگان و چسبیدن به اسلحه و مذهب، برکناری میت رامنی از ۴۷ درصدی که هیچ مالیات جز زالو کردن بزرگترین مردم نمی پردازد، هیلاری کلینتون نیمی از رای دهندگان ترامپ را «مذموم» نامید. ما رهبرانمان را به خاطر سرد بودن، ناصادق بودن، دورافتاده بودن و بله، حتی غیر قابل میل می بخشیم. ما نميتونيم اونا رو ببخشيم که از ما خوششون نمياد

هسته اصلی سیاست جو بایدن استعداد او در تحقق ساده ترین نیازهای سیاسی و عاطفی است: جو بایدن شما را دوست دارد. این پیام این کنوانسیون بود و این پیامی است که همیشه در هسته اصلی سیاست او بوده است. جو بایدن اگر دموکرات یا جمهوری خواه باشد از شما خوشش می رسد. اون ازت خوشش مياد حتي ايلي ازش خوشت نمياد چون اين کارشه که ازت خوشش اومده مهم نيست چطوري راي بدي

بایدن گفت: در حالی که من نامزد حزب دموکرات خواهم بود، رئیس جمهور آمریکا خواهم بود. او می گوید: «من برای کسانی که آنطور که از من حمایت نمی کردند برای کسانی که این کار را کردند سخت کار خواهم کرد. این کار یک رئیس جمهور است. به نمایندگی از همه ما، نه فقط پایگاه ما و یا حزب ما."

اگر این به نظر می رسد trite، در نظر بگیرید کنتراست آن را به واقعیت ما در زندگی می کنند، و سیاست رئیس جمهور ترامپ مدل.

فراتر از درگیری یک سازمان غیرانتفاعی بین المللی است که به جوامع شکسته کمک می کند تا راه خود را برای آشتی پیدا کنند. آنها در آفریقای جنوبی، در السالوادور، در ایرلند شمالی، و در ده ها کشور دیگر کار کرده اند. این نشانه غم انگیزی است که آنها توجه خود را به آمریکا معطوف کرده اند، اما در ماه ژوئن، گزارشی منتشر کردند که پیشنهاد اندازه گیری جدیدی از تقسیمات ما را می داد، یکی بر اساس رانندگان درگیری که در جای دیگر دیده اند.

شاخص آنها بر ایدئولوژی یا ائتلاف های قانونگذاری تمرکز نمی کند. آنها چیزی اساسی تر را اندازه گیری می کنند: ما چه احساسی نسبت به یکدیگر داریم؟ چقدر به آسانی طرف سیاسی دیگر را غیر انسانی می کنیم؟ فکر می کنیم اختلاف نظرهایمان چقدر عمیق اجرا می شود؟ اینها، می گویند، تقسیم بندی هایی هستند که جوامع را شکسته اند. اما پیچ و تاب این است که آنها فقط این شاش ها را به طور مستقیم اندازه گیری نمی کنند؛ آنها نیز آنها را ادراکی اندازه گیری می کنند. آنها هم احساس ما نسبت به یکدیگر را اندازه گیری می کنند و هم اینکه طرف مقابل چه احساسی نسبت به ما دارد.

چیزی که آنها پیدا کردند هوشیارکننده بود، اما با قدرت کنوانسیون دموکرات ها که به تازگی برگزار شد، و درخواست تجدید نظر اساسی نامزدی جو بایدن صحبت می کند. بله، آمریکا تقسیم شده است. اما تقسیمات واقعی ما توسط تقسیمات ادراکی ما کوتوله می شود.

در شاخص غیر انسانی -- که می پرسد که چگونه تکامل یافته ما فکر می کنیم دیگران هستند -- دموکرات ها و جمهوری خواهان هر دو امتیاز طرف دیگر در حدود 80 از 100. اما جمهوريخواهان بر اين باورند که دموکرات ها آنها را در ۲۸ نفر از ۱۰۰ نفر قرار خواهند داد و دموکرات ها معتقدند جمهوريخواهان آنها را در ۴۸ نفر از ۱۰۰ نفر سنجاق خواهند کرد.

در شاخص دوست نداشتن -- که اندازه گیری چقدر گرم یا سرد ما نسبت به دیگران احساس -- دموکرات ها قرار دادن جمهوری خواهان در 28 از 100 ، و جمهوری خواهان قرار دادن دموکرات ها در 34 از 100. این اعداد کم است، اما نه به اندازه ای که دو طرف انتظار داشتند: جمهوری خواهان فکر می کردند دموکرات ها آن ها را در ۱۵ سالگی قرار خواهند داد و دموکرات ها فکر می کردند جمهوری خواهان آن ها را در ۱۷ سالگی قرار خواهند داد.

فراتر از درگیری نیز مواضع مسئله را در مورد دو مورد از سوال تفرقه انگیزتر دوران اندازه گیری کرد: مهاجرت و اسلحه. احزاب خود را به عنوان داشتن تقریبا هیچ همپوشانی درک. در حقیقت وسط بزرگی وجود داشت.

از درگیری