'این یک خطر مضاعف است': کارگران ضروری بی خانمان با تهدید بیشتری از COVID-19 8880110000110888 مواجه هستند مگان لوپو،نینو عبدالادزه، مولی بوهانون، سانژانا گارگ، جیمی فیلدز و کیتی سورما هاوارد مرکز روزنامه نگاریتحقیقی منتشر شده 12:10 PM EDT اوت 26, 2020در آغاز همه گیر، بزرگترین مبارزه تیفانی کورداوی پیدا کردن جایی برای دوش گرفتن بود. او دو شغل در شمال کالیفرنیا کار می کرد، تجهیزات پزشکی را در طول روز ضدفونی می کرد و یک شبه از یک زوج سالخورده مراقبت می کرد. وقتي بالاخره ساعت بيرون اومده فقط ميخواست تميزش کنهاما اون جايي براي اين کار نداشت کورداوی ۴۷ ساله بی خانمان بود که بین دو شیفت هشت ساعته اش در ماشین یکی از دوستانش می خوابید. او بر خلاف همدگرانش که هنگام بازگشت به خانه در مورد دوش گرفتن صحبت می کردند، نگران پیدا کردن آب گرم و جایی برای تمیز کردن جایی بود که هیچ نمی توانست او را ببیند. بعضي شب ها، اون همين الان از يه بطري آب دو ليتري شسته بود.او گفت: «من می شنیدم که چگونه صحبت می کنند، "اوه، من به خانه می برم و اولین کاری که می کنم این است که در خانه راه بروم و می دانید، مستقیم به دوش بروید." "و اينجا پشت ذهنم دارم فکر ميکنم خدايا، اي کاش ميتونستم اينکارو بکنم"<em>این داستان توسط مرکز پولیتزر حمایت شد و توسط مرکز روزنامه نگاری تحقیقی هاوارد در مدرسه روزنامه نگاری و ارتباطات جمعی والتر کرونکیت دانشگاه ایالتی آریزونا تهیه شد.</em>این یک تصور غلط رایج است که افراد بی خانمان بیکار هستند، اما کارشناسان می گویند بین ۲۵٪ تا ۵۰٪ این جمعیت کار می کند. در عصر COVID-19، این بدان معناست که بسیاری از کارکنان بی خانمان در شرایطی در حال کار مشاغل ضروری کم دستمزد هستند که آنها را در معرض خطر ابتلا یا گسترش ویروس قرار می دهد.دکتر مارگوت کوشل، استاد پزشکی دانشگاه کالیفرنیا، سانفرانسیسکو و مدیر مرکز جمعیت های آسیب پذیر آن می گوید: «بسیاری از مردم هر روز در چادر خود از خواب بیدار می شوند، هر روز در خودروی خود از خواب بیدار می شوند، یا هر روز در پناهگاه خود از خواب بیدار می شوند و به سر کار می روند.» "نوع کاری که افراد (بی خانمان) انجام می دهند نوع کاری است که ما دیده ایم در بالاترین خطر قرار دارد زیرا این نوع کاری بوده است که شما نمی توانید از خانه انجام دهید."<strong>COVID-19: </strong> بی خانمان ها به اندازه ای که خیلی ها می ترسیدند ضربه نمی خورد. کارشناسان مطمئن نیستند که چراپالم <strong>اسپرینگز:</strong> پناهگاه از ویروس اجتناب می کرد. بی خانمان ها می گویند بیش از حفاظت نیاز دارندCordaway گفت : روز کاری معمولی خود را در یک شرکت مراقبت های بهداشتی در Milpitas ، کالیفرنیا ، شامل تمیز کردن و عقیم سازی تجهیزات تنفسی ، از جمله برخی از مورد استفاده توسط بیماران COVID - 19.او گفت که نگران افشای مشتریان سالخورده اش در برابر این ویروس است و اقدامات احتیاطی مانند پاشیدن لباس ها و کفش هایش را با همان اسپری ضدزنگ کننده ای که در محل کار استفاده می کرد و قبل از گزارش وظیفه شب تغییر می کرد، انجام داد.در ماه مه کورداوی از ماشین دوستش به یک اتاق اجاره ای در یک خانه نقل مکان کرد. اما صاحب خانه در افراد بی خانمان دیگری که فضاهای مشترکی را به اشتراک می گذاشتند، گرفت، او گفت، و او در آنجا احساس امنیت نمی کرد. در اوایل ماه اوت، او به یک آپارتمان استودیویی در یک هتل اقامت طولانی نقل مکان کرد.دکتر کلی دوران، پزشک اورژانس شهر نیویورک که تخصصش شامل بی خانمانی است، می گوید: «افرادی که بی خانمان هستند، فقط مانند یک جمعیت تعریف شده در یک پناهگاه نمی نشینند.» "آنها در حال حرکت به جهان و، می دانید، خطر و پتانسیل برای انتقال ویروس نوع می رود با آنها."بسیاری از کسانی که با جوامع بی خانمان کار می کنند، تمایلی به صحبت کردن در مورد این خطر از ترس ننگ بیشتر افراد بی خانمان، حتی اگر آنها انجام مشاغل خط مقدم دیگران اجتناب می کنند.کوشل می گوید: «همه ما واقعاً در مورد چگونگی صحبت ما در این باره به چالش کشیده شده ایم زیرا بی خانمانی بسیار ننگ زده است و مردم بی خانمانی را مقصر قربانیان بی خانمانی می دانند.» اما بيا واقعي باشيم اگر ما همه گیری در پناهگاه ها داشته باشیم، اگر شیوع در کمپ ها داشته باشیم، مهم نیست که چقدر خوب همه چیز را آماده کرده ایم.»<strong>به چالش کشیدن کلیشه</strong>جمع آوری داده ها در مورد افراد بی خانمانی که کار می کنند حتی قبل از همه گیر ناهماهنگ بود.آخرین تلاش ملی برای این کار در سال ۱۹۹۶ بود که تا حدودی توسط وزارت مسکن و شهرسازی ایالات متحده، آژانس اصلی فدرال ناظر بر برنامه های بی خانمان ها تأمین مالی می شد. مشخص شد که ۴۴٪ افراد بی خانمان به کار گرفته شده اند....

مقالات مشابه

نظرات کاربرن