موتولو شکور که توسط سرطان شکست خورده است در پشت میله های زندان باقی می ماند

موتولو شکور بود او محکوم به مرگ در زندان نیست، اما ممکن است در زندان بمیرد. نماد 71 ساله مبارزه برای آزادی سیاهان بیش از سه دهه است که در زندان است. قوانین حاکم بر حکم او در سال 1988، تاریخ احتمالی آزادی او را برای سال 2016 تعیین می کند. با این حال، با وجود سابقه سازمانی بی عیب و نقص، هیئت آزادی مشروط فدرال 9 بار از آزادی او خودداری کرد. او در پشت میله‌های زندان باقی می‌ماند در حالی که سرطان لاعلاج اکنون در مغز استخوان او گسترش یافته است.

اصلاحات و تغییر سیاست در برخی از سیستم های آزادی مشروط ایالتی، از جمله نیویورک، منجر به تاخیر طولانی مدت آزادی تعدادی از پلنگ های سیاه سابق مانند هرمان بل و جلیل منتقیم در سال های اخیر شده است. با این حال، زندانیان طولانی مدت مانند شکور که در سیستم فدرال بازداشت می شوند، با لایه های دیگری از عدم تحمل سازمانی و رازداری رویه روبرو هستند.

شکور، پدر دوم رپر فقید توپاک شکور، به همراه تعدادی از لیبرال‌های سیاهپوست و متحدان چپ‌گرا، به دلیل سرقت از یک کامیون زرهی برینک در سال 1981 که یک نگهبان امنیتی و دو افسر پلیس را کشت، به‌دلیل سرقت مسلحانه محکوم شده است. او همچنین به اتهام کمک و مشارکت در فرار آستا شکور از زندان محکوم شد.

شکور یکی از اعضای جمهوری سیاه‌پوست ملی‌گرای آفریقای جدید، که از نزدیک با اعضای حزب پلنگ سیاه و فعالان چپ جدید همکاری می‌کرد، در خط مقدم مبارزه آزادی‌بخش قرار داشت. او به عنوان یک متخصص طب سوزنی مشهور، یک شخصیت مرکزی در جنبش کلی سلامت و تعیین سرنوشت برای سیاه پوستان در برانکس در دهه 1970 بود که توسط خشونت پلیس افسارگسیخته، فقر و اعتیاد به هروئین در منطقه نیویورک ویران شده بود. این امر شکور را در خط مقدم کمپین بدخواهانه دولت فدرال COINTELPRO برای از بین بردن جنبش های عدالت نژادی و اجتماعی قرار داد.

با این حال، درخواست آزادی وی اکنون هیچ ارتباطی با مبنای سیاسی بازداشت، محاکمه و محکومیت او ندارد. اگر هر حزبی افراط و تفریط ایدئولوژیک نشان می دهد، این قوه قضاییه فدرال است که به وضوح در مورد بزرگان سیاه پوست برای آزادی برخلاف معیارهای خود عمل می کند.

براد تامسون، وکیل شکور، از دفتر حقوقی مردم، به من گفت: "دکتر شکور مردی 71 ساله است که بیش از 35 سال است که تحت درمان سرطان مغز استخوان در زندان بوده است." او توسط کارمندان فعلی و سابق اداره زندان‌ها مورد تحسین قرار گرفت و ابزارهای ارزیابی BOP او نشان می‌دهد که در صورت آزادی او هیچ خطری ندارد.

شکور پیر می شود و بیمار او دوران طولانی زندان خود را سپری کرده و مسئولیت کامل اعمال خود را بر عهده گرفته است. مانند دیگر بزرگان سیاهپوست مدت‌ها زندانی برای آزادی، از جمله مومیه ابو جمال و سوندیاتا آکولی، دلایل ادعایی برای ادامه حبس شکور، حتی بر اساس منطق ادعایی سیستم قضایی جنایی وحشیانه ما، بی‌اساس است. ابزار ارزیابی ریسک خود وزارت دادگستری، شکور را به عنوان کم‌ترین خطر عود مطلق طبقه‌بندی می‌کند. نرخ تکرار تکرار برای افراد در گروه سنی او در حال حاضر ناپدید شده است.

یک بیانیه پزشکی اخیر از یک انکولوژیست برجسته در مورد سلامتی شکور بیان می کند که حتی با بهبود درمان سرطان، او احتمالا در عرض دو تا سه سال خواهد مرد. در موارد بسیار احتمالی که درمان ناموفق باشد، انتظار می رود شکور کمتر از 11 ماه زنده بماند. تاریخ اکران اجباری او 2024 است، اما خانواده، دوستان و حامیان او معتقدند که او نمی تواند تا این حد زنده بماند. تیم حقوقی شکور در حال حاضر با احساس فوریت، تمام راه های قانونی، قانونی و بوروکراتیک موجود را برای آزادی او امتحان می کند.

تامسون گفت: «به دلیل شکست‌های اداری و اداری، سوء استفاده‌های خودسرانه از اختیارات و اجرای ناهماهنگ قانون، موتولو و بسیاری از افراد دیگر در سمت خود از تسهیلاتی که برای آنها در نظر گرفته شده است، محروم شده‌اند.

شکور در سیستم فدرال تحت مجموعه ای از دستورالعمل های مجازات سخت گیرانه موسوم به "قانون قدیمی" زندانی شد، زیرا او قبل از سال 1987، زمانی که دستورالعمل ها تغییر کرد، به جنایات ارتکابی محکوم شده بود.

کسانی که بر اساس "قانون قدیمی" محکوم شده اند و واجد شرایط آزادی مشروط هستند، مدیون یک نهاد در حال مرگ به نام "هیئت آزادی مشروط ایالات متحده" هستند. این کمیسیون باید دهه‌ها پیش منحل می‌شد: دستورالعمل‌های جدید مجازات آزادی مشروط را برای متهمانی که پس از سال 1987 به جرم جنایات فدرال محکوم شده بودند، لغو کرد و نیاز به کمیسیون فدرال را به شدت کاهش داد.

پرونده کمتر از 200 نفر که بر اساس «قانون قدیمی» محکوم شده اند و واجد شرایط آزادی مشروط هستند - که همگی پیر هستند و بسیاری از آنها مانند شکور ضعیف هستند - همچنان در اختیار کمیسیون است. فقط دو کمیسیونر آزادی مشروط فدرال همه تصمیمات را می گیرند و آنها این کار را به نفع خود انجام می دهند تا در زندان "قانون قدیمی" باقی بمانند تا وجود کمیسیون را توجیه کنند.

دلایل ارائه شده توسط آنها برای امتناع از آزادی مشروط شکور نیز بیهوده نیست. به عنوان مثال، آنها گفتند که شکور وجدان خوبی برای اعمال خود نداشت و همچنان تهدیدی برای عموم مردم بود، زیرا او نامه هایی را به دوستان و حامیان خود با عبارت "مقاومت قاطع" امضا می کرد - همان مقاومت در برابر بی عدالتی که شکور را به یک مربی قابل اعتماد تبدیل کرد. ده ها تن از مردان سابق زندانی شده اند.

استیون هینشاو، یکی از بسیاری از مردانی که در زمانی که شکور در کنار او زندانی بود، یک مربی پیدا کرد، به من گفت که شکور چقدر منحصر به فرد است در توانایی اش در شکستن جداسازی نژادی شدید باندهایی که در زندان های فدرال ترویج می شود. هینشاو که سفید پوست است و فرزندانی از نژادهای مختلف دارد، اکنون به عنوان راننده کامیون کار می کند و عزم خود را مدیون الهامات شکور است. هینشاو به من گفت: "هرکسی که با او در حیاط بوده می‌داند که او مشکلات را حل می‌کند و پل می‌سازد." او استعدادی برای کمک به مردم دارد که خودشان را ببینند.»

کمیسیونرها همچنین به یک نقض ادعایی "جدی" اشاره می کنند: این تخلف در طول مکالمه با یک استاد و کلاس او در سال 2013 روی بلندگو قرار گرفت. مشخص نیست که چرا این یک تخلف است، چه رسد به یک تخلف جدی. اینکه موضوع کلاس حمایت شکور از تأسیس یک کمیسیون حقیقت و آشتی در ایالات متحده بود - برای آشتی دادن، از طریق حل مسالمت آمیز درگیری ها، با داستان های نژادپرستی - به طنزی تلخ تبدیل شد.

نامه‌ای امضا شده توسط تعدادی از سازمان‌های حقوق مدنی که از جو بایدن، رئیس‌جمهور جو بایدن برای اعطای "عفو اصلاحی" به زندانیان فدرال تحت "قانون قدیمی" امضا شده است، کمیسیون آزادی زودهنگام ایالات متحده را به عنوان سوء استفاده و مانعی غیرقابل عبور در برابر هرگونه امید به روند قانونی یا آزادی توصیف می‌کند. .

وکیل شکور تامسون به من گفت: "زندانیان قدیمی قانون مانند دکتر شکور اساسا شکست خورده اند." «به دلیل نقص اداری، قوانین تعیین کننده نحوه و زمان آزادی زندانیان طبق قوانین قدیمی «رعایت نمی‌شود و تقریباً هیچ مسئولیتی در قبال این کاستی‌ها وجود ندارد. در همین حال، بسیاری از اصلاحات جدید به صورت گذشته در مورد زندانیان محکوم به "قانون قدیمی" اعمال نمی شود.

آزادی مشروط منسوخ شده کمیسیون تنها مانع شکور برای آزادی نیست. همراه با تکذیب های متعدد او از آزادی مشروط، درخواست شکور برای آزادی رحمانی توسط قاضی سال گذشته رد شد. در آن زمان، قاضی خاطرنشان کرد که شکور تحت شیمی درمانی بدون عوارض جانبی بود، اما بدن او همچنان بیمار بود: فشار خون بالا، دیابت نوع 2، گلوکوم و اثرات سکته مغزی در سال 2013، بدون ذکر خطر بالای عفونت. کووید 19 در زندان مطالعات نشان داده است که حبس طولانی مدت یک دهه پیرتر می شود. شکور سال گذشته واقعاً به کووید-19 مبتلا شد که از آن بهبود یافت. با این حال، سرطان او پس از بهبودی بازگشت.

قاضی که با دلسوزی آزادی شکور را رد کرد، به زندانی سالخورده گفت فقط زمانی که در آستانه مرگ بود درخواست مجدد بدهد. در نهایت، این شرایطی بود که مریلین باک، متهم شکور، که به همین اتهام محکوم شده بود، در 15 جولای 2010 آزاد شد. او در 3 آگوست همان سال بر اثر سرطان رحم درگذشت.

قاضی چارلز هیت در تصمیم خود نوشت: «اگر وضعیت شکور تا حد نزدیک شدن به مرگ بدتر شود، ممکن است مجدداً برای آزادی به دادگاه مراجعه کند، که در این شرایط ممکن است به عنوان «دلسوز» توجیه شود. .

نفرت داوری بی طرف نبود: به لطف هوسبازی های سیستم فدرال، قاضی که وظیفه صدور حکم در مورد درخواست شکور برای آزادی دلسوزانه را داشت، همان قاضی بود که او را بیش از سه دهه پیش به زندان محکوم کرد. نفرت 90 ساله بود که آخرین بار علیه آزادی شکور صحبت کرد.

پس از بازگشت سرطان شکور، تیم حقوقی او دوباره درخواست رهایی از دلسوزی کردند، اما آنها برای آزادی او به این یک بار تکیه نکردند.

وکلای شکور و چندین محقق حقوقی نیز معتقدند که او می تواند بدون تکیه بر قضاوت نامحدود کمیسیون آزادی زودهنگام یا قاضی آزاد شود. آنها استدلال می کنند که باید فوراً بر اساس محاسبه صحیح به اصطلاح اعتبار خوب آزاد شود تا زمان ارائه شده کاهش یابد.

شکور یک زندانی "قانون قدیمی" است، اما طبق قوانین "قانون قدیمی"، روزهای مناسب "وقت خوب" به او نسبت داده نمی شود. طبق گفته تیم حقوقی او، شکور از 976 روز خوشگذرانی که مدیونش بود محروم شد. هنگامی که به درستی اعطا شد، واجد شرایط آزادی فوری خواهد بود. شکور این بار در مراحل اداری بهبودی است.

سخنگوی اداره زندان ها از طریق ایمیل به من گفت که "هر زندانی که فکر می کند "زمان خوب" او اشتباه محاسبه شده است، می تواند شکایت رسمی کند." اما از اظهار نظر در مورد جزئیات پرونده شکور خودداری کرد.

شکور و تیمش هنوز از محاسبات "وقت خوب" یا درخواست او برای دلسوزی نشنیده اند.

«من چیزی را که آنها نمی بینند نمی بینم. آنها او را به عنوان یک شخص نادیده می گیرند. به مدت هشت سال، جردن 33 ساله در همان بند شکور زندانی بود که او را "الهامی که روحیه را فراتر از کلمات بالا می برد" توصیف می کند. جردن افزود: او در تمام زندگی من زندانی بوده است. من نمیتونم بفهمم. نمی توانم تصور کنم که چه حسی باید داشته باشد."

هیچ کس، حداقل یک درمانگر در جامعه مانند شکور، نباید این کار را انجام دهد.