واقعا چه خبر از اقتصاد

اقتصاد دوباره در حال رشد است، کارفرمایان میلیون ها کارگر را به حقوق و دستمزد در ماه اضافه می کنند. نرخ بیکاری -- که به طور خلاصه آمار سطوح به مراتب بالاتر از بدترین رکود بزرگ -- در حال حاضر به سرعت در حال سقوط است.

ترس از اینکه فروپاشی اقتصادی پس از تحقق تعطیلی های بهاری از کنترل خارج شود. حتی قابل توجه تر، این واقعیت است که ایالات متحده موفق به معنی حاوی همه گیر Covid-19 اثبات می شود کمتر از مانع رشد اقتصادی از یکی ممکن است فکر می کردم.

شش ماه پیش، کارشناسان بهداشت عمومی استدلال می کردند که اگر ایالات متحده آزمایش نظارتی قوی، ردیابی تماس، انزوای موردی، و استفاده از ماسک سخت را راه اندازی کند، نسخه ای از عادی بودن اقتصادی می تواند بدون متحمل شدن خطرات شدید به زندگی انسان ها بازگردد. با نگاهی به سراسر جهان، این به نظر می رسد درست است - بسیاری از کشورها نتایج بسیار بهتری از نظر از دست دادن زندگی کمتر بدون متحمل هر گونه هزینه اقتصادی روشن نسبت به ایالات متحده به دست آورد.

در عین حال، این دیدگاه (که زمانی در میان اقتصاددانان گسترده بود) که عدم کنترل شیوع بیماری لزوماً پیامدهای اقتصادی وخیمی خواهد داشت به نظر می رسد که ممکن است بیش از حد بیان شده باشد. در حالی که وضعیت بهداشت عمومی آمریکا در یک زمینه بین المللی وحشتناک به نظر می رسد، اقتصاد خوب پیش می رود.

دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا در یک ظاهر اتاق توجیهی روز جمعه گفت: "ما شاهد سریع ترین بهبود بازار کار از هر گونه بحران اقتصادی در تاریخ، تا کنون هستیم." "امسال آمریکا کوچکترین انقباض اقتصادی هر ملت بزرگ غربی را دیده است و ما با نرخ بسیار سریع تری نسبت به هر ملت دیگری در حال بهبودی هستیم."

این همه (همانطور که شما می خواهم از ترامپ انتظار می رود) کمی گمراه کننده است، اما پیام اساسی است که اخبار اقتصادی خوب است درست است.

اما این تا حد زیادی به دلیل موفقیت قانون CARES است که بسیاری از مقررات کلیدی آن منقضی شده است. این کشور هم اکنون با سقوط بسیار نامشخص مواجه است، جایی که تنها چیز روشن در داده ها این است که هم بازار اوراق قرضه و هم فدرال رزرو از محرک های بیشتری استقبال خواهند کرد.

کلید درک وضعیت فعلی اقتصاد این است که تشخیص دهیم که با وجود تیترهای هشدار از افزایش بیکاری به بالاترین سطح از زمان رکود بزرگ، همه چیز به اندازه ای که به نظر می رسید بد نبود. سه ماهه دوم سال ۲۰۲۰ فقط زمان بسیار عجیبی بود که از نظر اقتصادی کلان صحبت می کرد.

از نظر بشردوستانه، این بدان معنی بود که با وجود یک وضعیت بسیار استرس زا برای اساساً همه، گرسنگی گسترده، اخراج های دسته جمعی یا دیگر سختی های اجتماعی را نمی دیدم. مردم برای چیزهایی که نیاز داشتند پول داشتند اما خرج کردن برای غیرضروری ها به توالت رفت. بسیاری از مردم پس انداز خود را افزایش داد (کمتر غذا خوردن، رانندگی کمتر، بدون فیلم و یا بلیط های ورزشی و یا تعطیلات)، بنابراین اقتصاد حتی ساخته شده تا برخی از تاب آوری.

اگر این کشور ماه های مه و ژوئن را صرف دنبال کردن استراتژی برای سرکوب ویروس می کرد، ممکن بود بتوانیم بیشتر چیزها را در ماه های ژوئیه و اوت بازگشایی کنیم و بدون خطر بیش از حد برای سلامت عمومی از یک ریباند اقتصادی قوی برخوردار بودیم. این اتفاق نیفتاد. اما با وجود فرصت از دست رفته برای مهار ویروس، اقتصاد به شدت ریباند یک بار محدودیت شروع به بلند کردن. قانون CARES نه تنها نیازهای فوری بشردوستانه در طول دوره حداکثر بسته شدن کسب و کار را برآورده کرد، بلکه باعث شد که اقتصاد مانند یک توپ تندرست رفتار کند: حتی با فروریختن فعالیت های اقتصادی، امور مالی خانوار این کار را نکرد، بنابراین هنگامی که بیرون رفتن و خرج کردن پول آسان تر شد، مردم این کار را کردند - و رشد سریع اقتصادی به دنبال داشت.

مباهات ترامپ که "اقتصاد و شغل ما واقعا خوب انجام می دهند" حلقه کمی توخالی در پرتو این واقعیت است که ما تنها نیمی از مشاغل از دست رفته در اوایل همه گیر، و نرخ بیکاری 8.4 درصد هنوز هم به شدت بالا است.

اما رشد شغلی فعلی واقعا سریع است. از نظر پارتیزانی، جمهوری خواهان می خواهند در مورد نرخ ها صحبت کنند (اقتصاد واقعا سریع در حال رشد است)، و دموکرات ها می خواهند در مورد سطوح صحبت کنند (خروجی و اشتغال هنوز زیر جایی است که یک سال پیش بودند). اما مسئله بزرگتر این است که حتی بهاری ترین توپ هم ارتفاعات قدیمی خود را بازیابد.